Nastavljamo šetnju Laginjinom ulicom (Via della Salute – Via Buonarotti) planinareći dalje Via Belvedere – Via Tiziano.
Slijedeći uspon koji nas vodi prema Belvederu i Kozali susrećemo se ponovno sa pramcem Casa Nave koju 1937. godine projektira Nereo Bacci. Nasuprot nje stoje nam secesijska “mala majka” iz 1909. Artura Heringa i “velika kći” – Case Petrich, Giuseppe Farcasa iz 1913.godine. Slijedeći Casa Nave, nerealizirani svoj pramac, niže se Casa UCF koju realizira 1914.godine Luigi de Luppis. Dalje, niz započinju radničke višestambene najamne kuće Gradinata Segantini , investitora Ente Autonomo Case Economiche e Popolari sa gotovo stotinu modernih stanova za život radnika riječkih poduzeća gdje zalazeći već u Via Tiziano završavamo sa istima u 1939.godini na Gradinata Vespucci. Na samoj raskrsnici nas dočekuje glasovita nekad Osteria Perusin kasnije Šajbić. Slijedi Casa Fumi te Casa Sepich koju ostvaruje Giovanni Rubinich 1911.godine. Nakon toga futuristički kontrapunkt, tržnica Belveder po projektu koji 1933. godine ostvaruje Enea Perugini. Slijedi Casa Matteicich arhitekta Rubinicha iz 1909. Šećući se dalje, monumentalnošću i modernim secesijskim ukusom plijeni Casa Celligoi ostvarenje legendarnog arhitektonskog riječkog dvojca Celligoi i Traxler iz 1912.godine. Villa Celligoi od oca Venceslao i sina Eugenia je iz 1904.godine. Nasuprot Casa Puhalovich Carla Conighia. Spuštamo se i vidimo Casa Covacs Giovannia Rubinicha iz 1905. Villa Machay je na uzvisini arhitekta Giuseppe Farcasa iz 1909 godine. Prilagodivši se zavojitom spustu nižu se Case Mizzan koje realizira Giuseppe Farcas 1911.godine. Najzad na samome zavoju prema Škurinjama na visokom kamenom podzidu povijesni DʼAnnunziev belvedere na rovove o krvavome Riječkom Božiću, nestvarna gotovo nadrealistička, secesijska ljepotica Casa Vallencich arhitekata Bruna Slocovicha i Pietra Barbicha iz 1910.godine uz vapaj u prazno, uz plač nad izgubljenim poljem margareta što nestale su nam pred očima…

Radujemo se novom druženju!